Jedną z najstarszych metod używanych do łączenia różnych metali jest właśnie lutowanie. Zapewne niejednej osobie kojarzyć się ono będzie ze spawaniem, lecz są to dwie zupełnie różne rzeczy. W przypadku lutowania poszczególne elementy łączone są za pomocą spoiwa, jakie się rozlewa w szczelinie. Zaś przy spawaniu powstaje naprawdę wysoka temperatura, która topi krawędzie elementów, i łączy je w ten sposób ze sobą. Dlatego też powszechnie się uważa lutowanie za dużo bardziej bezpieczne, również jeżeli będzie chodziło o temat zabezpieczenia osób je wykonujących. Najpopularniejsza obecnie jest metoda miękkiego lutowania, jaka jest chociażby wykorzystywana w najróżniejszym elektronicznym sprzęcie.
W zasadzie cała współczesna elektronika jest właśnie w ten sposób produkowana, na zaprojektowanych specjalnie płytkach są bowiem przylutowywane różne części. Jako lutów używa się cyny z domieszką miedzi lub ołowiu, i takie stopy po utwardzeniu przewodzą bardzo dobrze prąd elektryczny. Cechą charakterystyczną lutowania miękkiego jest niska temperatura pracy, która wynosi sporo mniej niż 400 stopniu. Kolejna metoda lutowania, czyli lutowanie twarde, będzie potrzebować sporo wyższych temperatur, najczęściej więcej niż 450 stopni.
Z tego też powodu wykorzystuje się do tego zupełnie inny sprzęt, na przykład taki jak palniki na propan-butan lub acetylenowo-tlenowe, albo lutownice indukcyjne i lampy lutownicze. Inne są również rodzaje lutów, przeważnie będą to srebrne, fosforowe lub miedziane. Lutowanie twarde sprawdza się bardzo dobrze przy rozmaitych materiałach. Można przy jego pomocy łączyć stal, miedź i jej stopy, takie jak mosiądz czy brąz, lecz również różne szlachetne metale. Spoiwa są naprawdę mocne i wytrzymałe, także na wysoką temperaturę, dlatego też można w ten sposób wykonywać rozmaite przemysłowe instalacje. Z uwagi na możliwość tworzenia się szkodliwych gazów ważne jest, aby wykonywać prace w pomieszczeniach z dobrą wentylacją. Nie wymagają one jednak takich umiejętności, jak podczas spawania.
+Tekst Sponsorowany+
